9.    De twee types corrector (Punishers)

9.1  De (positieve) gedragsbelemmerende corrector P+

De positieve corrector is de situatie waarin iets ‘onaangenaams’ wordt toegevoegd of gehandhaafd. Vaak betreft dit fysieke correctie. Het wordt in de regel gebruikt om ongewenst gedrag af te leren of geheel te voorkomen. Het is in BDSM de meest gehanteerde vorm, omdat het de meest natuurlijke is. Het grote gevaar schuilt echter in het niet altijd onderkennen van het verschil tussen straf en correctie.

Voorbeeld
In een spel is de afspraak gemaakt dat Ella vragen van Jan niet met ‘nee’ mag beantwoorden. Er zullen sterke pijnprikkels worden gebruikt wanneer toch met ‘nee’ wordt geantwoord. De aard van het spel bengt met zich mee dat je hier fout gedrag direct van een consequentie moet voorzien en dat straf hier beter werkt dan beloning. Jan zal in een dergelijk spel door trucjes toch ‘nee’ proberen te ontlokken als antwoord.
Hij zal sterke pijnprikkels hanteren (hard met de handen slaan op tieten of kutje) en vragen aan Ella of ze daar nog meer en harder van wil. De eerste keer ‘nee’ wordt in een dergelijk spel vaak nog mild bestraft, maar Ella weet dat iedere volgende keer steeds zwaarder wordt bestraft. Als een dergelijk spel vaker wordt gespeeld, heeft de sub de neiging om ‘nee’ nooit meer als antwoord te gebruiken ook als dit specifieke spel niet wordt gespeeld.

Het is dus een voorbeeld van positief geconditioneerd gedrag. (CP+) In 24/7 en TPE relaties moet er voor worden opgepast dat een dergelijke condtionering kan leiden tot permanent aangepast gedrag, waarmee een aantasting van de persoonlijkheidskenmerken van de sub kan plaatsvinden. Als Dom en sub zich daarvan bewust zijn en er geen problemen mee hebben is dat prima natuurlijk. Voor mij persoonlijk zou daarmee een grens van BDSM worden overschreden. Het leidt tot een permanente beschadiging (gedragsverandering) van de sub wat voor mij niet acceptabel zou zijn.

Opmerkingen bij toegevoegde corrector P+

Wat vaak over het hoofd wordt gezien wordt is: dat niet de sub zelf wordt gecorigeerd (omdat de Dom haar niet mag) maar het foute gedrag wordt gecorrigeerd met het doel het in te perken. De correctie wordt ondergaan door de sub omdat zij diegene is die het slechte gedrag heeft geinitieerd. In BDSM wordt vaak van straf gesproken als het uitdelen / ontvangen van pijnprikkels bedoeld wordt, terwijl dat in die term niet altijd straf is. (Een masochiste ziet het ontvangen van pijnprikkels als iets ‘goeds’)

Nadeel
Toegevoegde correctie – indien juist uitgevoerd - is over het algemeen de meest effectieve manier om ongewenst gedrag te voorkomen. Het heeft echter één nadeel het leert niet tegelijkertijd alternatief goed gedrag aan.

Meest natuurlijke vorm
Alhoewel er nadelen en ongewenste neven-effecten zijn is het zowel in de natuur als in onze moderne maatschappij de meest voorkomende en meest gehanteerde vorm van correctie.
Een sub reikt met haar hand naar een koekje (zonder toestemming) en wordt op de vingers getikt.
Een sub is onbeleefd en krijgt een klap in het gezicht.
Een sub probeert weg te lopen met haar enkels aan weerszijden van een stok en komt ten val.

Conditioneren
Veel trainers conditioneren ‘nee’ als antwoord met een straf. Bedoeling daarvan is om het woord ‘nee’ met een straf te verbinden, waardoor het woord minder vaak of niet meer wordt gebruikt. Deze geconditioneerde straf (CP+) is een belangrijk onderdeel van de training van geconditioneerd gedrag.

Corrector is een vorm van beloning
Gedrag wordt doorgaans gemotiveerd door beloning. Zelfs in het geval van toegevoegde corrector wordt uiteindelijk een beloning als motivator gebruikt. Soms is dit een echte beloning en soms is de beloning dat de straf stopt.
Ella krijgt orgasme training en zal elke keer als ze dicht bij een orgasme is, pijnprikkels op een andere plek krijgen om de aandacht van het orgasme af te leiden. Deze pijnprikkels zijn zeer onaangenaam, maar Ella weet dat ze – aan het einde van de rit – beloond wordt met een orgasme.
Dit orgasme – nadat ze uren op het puntje er vlak voor gehouden is – is meestal een erg intens orgasme. Dit vergoedt alle pijnprikkels die ze eerder die dag heeft moeten doorstaan, hoe pijnlijk deze op het moment zelf ook zijn.

Timing en foutieve associatie
Ook hier is timing erg belangrijk. Bovendien is hier associatie en wel de juiste associatie erg belangrijk. Foutieve associatie is hier een vaak voorkomend nevenverschijnsel.
Ella wordt eenmaal per maand door Jan mee uitgenomen naar de film. Bij dergelijke uitjes is het voor de buitenwacht niet duidelijk dat er sprake is van een D/s relatie. Het is voor Ella de gelegenheid bij uitstek om allerlei zaken tegen Jan te vertellen wat ze normaal gesproken niet kan. Ook onder de film praat ze vaak tegen Jan die zich daaraan ergert en waarna ze ‘als correctie’ direct de film verlaten.
Elke filmavondje loopt op een teleurstelling uit en voor Ella heeft ‘uit naar de film’ een associatie met deze teleurstelling. Ze is daarom elke keer meer gespannen en begrijpt niet waarom het maar niet wil lukken.

Jan zou er verstandiger aan gedaan hebben om ‘het verbale foute gedrag’ ook als zodanig te corrigeren met: “Je houdt nu 30 minuten je mond dicht.” Na 30 minuten wordt ze met een knuffel en ‘braaf meisje’ beloond wat haar motiveert om nog langer haar mond dicht te houden.

Verband tussen aversie tegen de correctie en het genot van het gedrag
De aversie tegen de correctie moet groot genoeg zijn om het gedrag snel te stoppen en veel groter dan de uiteindelijke beloning. Hoe meer ervaringen de slavin heeft met de positieve gevoelens van het ongewenste gedrag des te groter moet de aversie zijn tegen de straf.
Ella wordt betrapt terwijl ze met zichzelf speelt en is al dicht tegen het moment van een orgasme. Ze is niet erg gemotiveerd om te stoppen. Jan zegt dat hij haar met een rijzweepje op haar billen zal slaan als ze niet ophoudt. De kans is groot dat Ella het rijzweepje trotseert en doorgaat, omdat de uiteindelijke beloning groter is dan de aversie tegen de (lichte) straf.

Gewenning aan de aversie
Bovendien kan er een gewenning optreden aan de aversie tegen de correctie. Ella wordt wel enkele malen per week betrapt op het spelen met zichzelf. De eerste keer krijgt ze een flinke reprimande en stopt. De tweede keer krijgt ze fysieke correctie, maar van het mildere soort. Langzaam maar zeker went ze aan de steeds harder wordende straffen. Op het laatst kan zelfs de bullepees haar er niet van weerhouden de hand aan zichzelf te slaan.

Associatie met de persoon die de correctie geeft
Straffen kunnen ook geassocieerd worden met diegene die de straf uitdeelt.
Ella zal door blijven gaan met haar kutje te spelen, ook als anderen in de buurt zijn. Zodra Jan in de buurt is zal ze echter stoppen. Van Jan verwacht ze correctie, maar van anderen niet. Met name in de situatie waarin de trainer niet de eigen Dom is kan dit voor problemen zorgen.

Correctie levert schade op
Houd er rekening mee dat correctie ook schade oplevert. Fysieke correctie leidt tot fysieke schade (blauwe plekken, striemen, kappotte huid); mentale correctie leidt tot mentale schade. Zorg ervoor dat er niet overmatig of continue wordt gestraft. Met name bij slaven training is het van belang dat er enige vorm van afsluiting is.
Ella heeft nu een kwartier op rijst geknield en nu is ze genoeg gestraft. Jan helpt haar overeind en knuffelt haar omdat ze de correctie heeft doorstaan zonder een kik te geven. Het gebruik van een initiator nadat Ella de straf heeft doorstaan kan daarbij helpen. Ze begrijpt dat ze haar ongewenste gedrag heeft omgezet in goed gedrag en dat Jan niet meer ‘boos’ op haar is.

Correcties onderdrukken (alle) gedrag
Ze onderdrukken ongewenst gedrag maar ook gewenst gedrag. Gebruik toevoegende straffen (P+) alleen om een sub iets af te leren en niet om ze iets anders aan te leren.

9.2. De (negatieve) gedragsbelemmerende corrector (P-)

Het is een methode die minder vaak wordt gebruikt, maar in sommige situaties effectief kan zijn. Als de Dom een pure sadist is zal hij moeite hebben met het belemmeren (afleren) van verkeerd gedrag door beloning.
Zeker als het ‘t afleren van verkeerd gedrag betreft zal hij het gevoel hebben dat ‘beloning’ niet voldoende motivatie is. Als de sub een pure masochiste is zal ‘pijn’ en vaak ook andere vormen van ‘straf’ eerder een beloning als een bestraffing zijn. Het wegnemen van een bestraffing kan dan ook precies het verkeerde effect hebben.
Het klinkt ook wat tegendraads voor een sub als het voorkomen van ‘fout’ gedrag beloont wordt met het niet geven van straf of beëindigen van straf.

Voorbeeld
Ella weet dat ze toestemming moet vragen voor een orgasme, maar komt zonder die toestemming te hebben. Jan eist excuses, maar Ella komt er niet snel mee. Hij gebruikt een single-tail zeggende dat hij pas zal stoppen nadat die excuses er zijn gekomen. Hij begint mild, maar gaat al snel steeds harder slaan. Uiteindelijk geeft Ella toe, biedt excuses aan en de correctie stopt.

Het is een situatie die zich voor zou kunnen doen in een training voor orgasme controle. Vaak kan een sub zich niet meer beheersen. Ze heeft toestemming gevraagd maar niet gekregen, maar is niet meer in staat om het orgasme op te houden. Zelf ziet ze haar orgasme dan ook niet als ongehoorzaamheid en heeft ze moeite met het aanbieden van excuses.
In een spel komt het dan ook nogal eens voor dat een sub (die geen stopwoord wil gebruiken en weet dat vragen om genade zinloos is) ongevraagd excuses aanbiedt voor slecht gedrag – ook al was daarvan geen sprake – of een Dom gaat bedanken voor de straf.  

 

Ze heeft namelijk in training geleerd dat dit kan leiden tot het stoppen van de straf. Als de ‘afstraffer’ niet de eigen Dom is kan dit gemakkelijk verkeerd worden begrepen, waardoor soms maandenlange intensieve training ook gemakkelijk teniet gedaan kan worden. Het is daarom van belang dat - ook voor de sub - altijd het verschil duidelijk wordt gemaakt tussen straf en correctie.

Opmerkingen bij onttrekkende correctors R-

Het beïnvloeden van gedrag door iets vervelends weg te nemen of te beëindingen. Omdat Ella’s omstandigheden verbeteren wordt ze beloond voor haar gedrag en dus zal ze dit gedrag vaker vertonen omdat het haar omstandigheden verbetert.

Controle
Om in staat te zijn iets vervelends weg te nemen moet de trainer wel controle hebben daarover. Hij kan niet zeggen dat als Ella stopt met ongewenst gedrag hij er dan voor zal zorgen dat het ophoudt met regenen als Ella buiten werd getraind. Wel kan hij de koudwaterkraan van de douche dichtdraaien als Ella daaronder stond.

Voorbeelden
Als de sub naar haar trainer toekomt zal het touw om haar nek minder strak gespannen staan.
Als Ella haar excuses maakt zal Jan de zweep neerleggen.
Als Ella eindelijk knielt hoeft Jan niet meer aan d’r haar te trekken.

Primair, secundair en bruggen

Bovenstaande vormen van initiators of correctors kunnen zowel primair of secundair zijn.

Primaire R+ initiators (1R+) bestaan meestal uit: voedsel, troosten, sex, comfort; allerlei zaken die automatisch (natuurlijk) als plezierig worden ervaren.

Secundaire R+ initiators (2R+) zijn zaken waarvan aangeleerd moet worden dat ze plezierig zijn, zoals: financiële vergoedingen of een goed punt op school.

Vaak zullen trainers een brug aanleggen van de ene beloning naar de andere, omdat deze laatste makkelijker te geven is. De aanraking of troosten van een sub gepaard gaande met het prijzen: ‘mooi meisje’, ‘braaf meisje’, ‘lief meisje’ kan soms in een ingewikkelde hogtie lastig zijn, maar na conditionering zal het prijzen alleen voldoende zijn. Een beloning die via een brug door conditionering is verkregen zal afgekort worden aangeduid als CR+; ook deze kunnen zowel primair als secundair voorkomen.