Dan is er echter weer die hand die mijn arm grijpt en me naar de deuropening trekt. Een andere hand reikt naar mijn tepel en trekt me eraan overeind. Een scherpe pijn snijdt door mijn tiet, maar ik laat me niet kennen. Ik val voorover in de armen van mijn Meester. Ik herken zijn krachtige armen en de warmte en de geur van zijn lijf. Als hij mij met zijn armen omsluit krijg ik een tinteling van geile gevoelens naar hem.
Ik wordt gedragen en zwijgend gaat het verder. Ik hoor mijn Meester niet; is hij er nog wel bij? Wie draagt me dan? Vragen die onbeantwoord blijven. Het lijkt wel of we naar beneden lopen en bij elke stap wordt het kouder. Ik probeer te schoppen en me uit de greep los te wurmen. Ik protesteer luidkeels maar het geluid wordt door de zak over mijn gedempt. Vruchteloze pogingen; de greep wordt alleen maar steviger.

Dan gaat er een deur open met een hard krakend geluid. Plotseling ben ik weer bij de les en weet ik weer welke fantasie werd bedoeld. Dit is de wens van mijn geheime fantasie die ik aan de Meester heb toevertrouwd. De fantasie in de kelder; oh ik weet nu precies weer wat ik gewenst heb. Mijn adem wordt zwaarder; ik kreun. Ik probeer te schreeuwen maar er komt geen geluid.
“Nee, nee, niet nu, laat me teruggaan naar het bos!”
Alleen een zacht gekreun hoor ik zelf; het angstzweet breekt me uit; ik ril van de kou en de spanning; ik gloei van warmte en angst; of is het genot? Het genot aan de gedachte van wat er komen gaat. Opnieuw probeer ik een angstkreet maar mijn stemspieren zijn verlamd.
“Meester waar ben je?”
Het klinkt als het gehuil een hese hond; geen mens kan dit verstaan hebben.

Het koord van de hood wordt verder aangetrokken. De temperatuur stijgt enorm en ik voel dat ik niet genoeg lucht krijg. Het gepiep en gekreun neemt automatisch toe.
“Adem normaal, anders doe ik hem niet af,” zegt een mij onbekende mannenstem.
Ik word op een stoel geduwd en er wordt nogmaals aan het koord getrokken. De straf voor niet normaal ademen, maar ik kan niet anders. Ik hoor de dwingende stem van mijn Meester.
“Stop met hijgen en adem normaal. Ik wil dat je normaal ademt en je weet wat er gebeurt als je mijn bevelen niet opvolgt.”
Zijn stem brengt rust al duurt het een tijdje voor het ademen normaal wordt. Het koord wordt als beloning ietsje losser gedaan. Even later gaat de deur dicht met een harde knal. Ik verstijf en mijn ademhaling gaat weer omhoog. Ik zit daar hulpeloos naakt op een stoel met mijn blote voetjes op de ijskoude stenen vloer. De angst die elke sub heeft maakt zich van mij meester; de angst om hulpeloos achtergelaten te worden door je Meester als finale straf.
“Meester, Meester, laat me niet alleen.”

Ik probeer mijn snikken te onderdrukken om de geluiden in de kelder beter te kunnen horen. Er is iemand aanwezig in de kelder en ik hoor zijn adem dichterbij komen. Ik moet weten of het de Meester is of een vreemde. Ik probeer de hood van mijn hoofd te trekken, maar het lukt niet. Ik hoor zijn adem nu vlak bij mijn gezicht en trek zo hard aan de hood dat ik mezelf bijna wurg.
Mijn handen worden nu vastgegrepen en losgerukt van de hood. Enkele seconden later zijn mijn handen hardhandig vastgeketend; ik weet niet waaraan.
“Opstaan!” klinkt het kort maar beslist.
Ik juich van opluchting omdat ik de stem van mijn Meester herken. Hij trekt de hood omhoog tot aan mijn neus en slaat me hard op de rechterwang. Ik voel dat zijn vingers hun indrukken achterlaten.
“Zij hebben opdracht om te zwijgen en hier is er nog een omdat je het gewaagd hebt in de auto wat te vragen. Ik ben je Meester en geen vraagbaak.”
Hij slaat nu ook mijn linkerwang en het lijkt nog harder. Mijn wangen gloeien als kolen en ik weet dat ik beter mijn mond kan houden. Gelukkig is het mijn Meester die me behandeld al kijken er misschien ook andere mannen mee.

“Kom op staan!”
De stoel wordt weggegooid. Hij wrijft over mijn borsten die ijskoud aanvoelen zoals mijn hele lijf.
“Ik hou niet van koude tieten; noem een getal!”
“Vier,” zeg ik, proberend de schade beperkt te houden.
“Maal drie is twaalf,” zegt hij meteen eroverheen.
Hij slaat zes keer op mijn linkertiet elke slag harder dan de vorige en dan zesmaal op de andere. Ik haal opgelucht adem omdat ik het doorsta zonder geluid te maken.
“Da’s de helft,” zegt hij kalm, “twaalf op elke tiet.”
Ik bijt op mijn lippen maar redt het opnieuw.
“Mooie warme tieten,” zegt hij terwijl hij zijn koude wangen opwarmt aan mijn gloeiende borsten.
“Zitten nu,” terwijl hij zelf op de stoel gaat zitten.

Mijn billen voelen de koude vloer en ik kan een kreet niet onderdrukken. Hij grijpt mijn haar en trekt me over zijn schoot.
“Wat zei ik nou, stomme kut, smoel houden. Geen geluid dus.”
Hij zorgt er voor dat hij elk plekje van mijn billen raakt zodat ze egaal rood worden. Hij zet me overeind en slaat me diverse keren aan de binnenkanten van mijn dijen.
“Poten uit elkaar.”
Mijn enkels worden aan weerszijden aan een stang gebonden. Gelukkig mag ik weer op de stoel zitten, maar nu met mijn billen op het randje van de stoel terwijl mijn armen naar achteren worden getrokken.
“Oh dit is een mooi gezicht, maar het is nog niet af, teefje. Het wordt eerst nog een nachtje slapen hier.”

Het is zo koud hier en ik moet ook nodig plassen; zou ik het hem durven vragen? Alsof mijn Meester gedachten kan lezen, komt hijzelf al met het antwoord.
“Er staat een emmer naast je. Ik wik dat je daar nu in pist. Kom van die stoel af en pis in die emmer.”
Ik wil wat zeggen maar hij knijpt mijn keel dicht met zijn ene hand en trekt aan mijn kutlippen met zijn andere hand. Normaal is dat een fijn gevoel maar in dit geval heeft hij ook een deel van mijn schaamhaar in mijn hand en ik voel een scherpe pijn.
“Ik wil je nu zien pissen, heb je dat begrepen teef?”
Ik knik en hij geeft mij een kus door de hood heen.
“Braaf meisje,” zegt hij alsof hij het tegen een hond heeft.

Hij houdt me vast aan mijn haar terwijl ik boven de emmer hang en mijn pis in de ijzeren emmer kletst. Dan moet ik me vasthouden aan zijn schouders, terwijl ik boven de emmer blijf hangen. Met zijn linkerhand knijpt hij hard in mijn tieten en trekt hij mijn tepels er bijna af. Ik voel aan zijn schuddend lijf dat hij zijn andere hand gebruikt om aan zijn geilheid toe te geven. Ik wil dat hij mijn kutje aanraakt; ik kan direct klaarkomen, maar hij denkt enkel aan zijn eigen gerief.
Terwijl hij mijn tieten en tepels nog harder pijnigt mag ik eindelijk reageren.
“Gillen wijf, gillen verdomme; laat me horen hoeveel pijn het doet.”
Ik gil als een mager speenvarken; het is ook een wrede snerpende pijn. Dat windt hem het meeste op.

“Zo ben je op je mooist en houd je ogen stijf dicht.”
Het gegil wordt nog luider als hij met een ruk de hood van mijn hoofd trekt. Dan trekt hij mijn mond open en spuit al zijn geil erin. Hij heeft gespaard het is een volle lading.
“Slikken wijf en als je ook maar een druppel durft te knoeien hang ik je aan de muur en zul je niet van de stoel genieten vannacht.”
Ik stik bijna en al kokhalzend slik ik en steek mijn tong uit om geen druppel te laten ontsnappen. Ik had niet verwacht dat de Meester zo snel zou komen. Kennelijk heeft de fantasie hen ook erg opgewonden. Van schrik doe ik mijn ogen open; ik tril van genot en wil mij Meester zien.
“Ik zei ogen dicht kut.”
Ik krijg de hood weer op en het koord wordt strak aangetrokken. Opnieuw knijpt en kneed hij mijn tieten en ik gil opnieuw. Hij dwingt me terug op de stoel en doet mijn benen uiteen.
Hij grijpt mijn kutje en doet de lippen uiteen. Hij stoot snel met enkele vingers naar binnen en masseert mijn clitje met zijn duim. Ik begin zwaar te hijgen want ik ben al direct op het kookpuntje. Vlak voordat ik klaar kom grijpt hij mijn handen en maakt ze achter mijn rug vast.

En dan is er absolute stilte. Ik hoor mezelf hijgen van het naderende orgasme en probeer vergeefs om me klaar te rijden op de stoel. Het maakt het allemaal alleen nog maar erger. Het verlangen om een orgasme groeit en groeit maar zijn hand moet het doen. Ik voel zijn adem op mijn lichaam en voel dat zijn hand vlakbij mijn kutje is. Ik schuif voorzichting in die richting, maar hij trekt terug. Ondanks mijn hood zie ik zijn sadistische glimlach. Hij is in zijn element. Dan voel ik een plotselinge windvlaag.
“Welterusten schatje.”
De deur valt met een harde knal dicht.
“Meester, Meester, laat me niet alleen.”
Van achter de deur klinkt een holle sadistische lach en hoor ik mijn Meester roepen.
“Je bent nooit alleen; ik let op je want dit week-end is nog lang niet voorbij.”

Koud, naakt, alleen, vastgebonden en met een hood over mijn gezicht. De geur van het zweet en de sappen van de Meester in mijn neus en mijn kutje tintelend en gespannen van verlangen. Het verlangen naar de hand van de Meester en het orgasme dat de hele nacht op de loer zal liggen, maar niet zal komen. Door alles en iedereen verlaten.
Helemaal alleen.
Gevangen in mijn eigen fantasie.

Candy
Starmaster (ghostwriter)